Sjómenn og ESB

                                                                                    250 tonna makrílkast í Norðursjónum sumarið 1974.                                                                   Kannski við eigum eftir að upplifa þá gósentíð aftur.

Ég á erfitt með að skilja afstöðu sjómanna til ESB.  Við hvað eru þeir hræddir?  Með ESB aðild fá vissulega fleiri þjóðir aðgang að íslenska fiskinum.  En íslenskir sjómenn fá líka margfalt meiri aðgang að fiskveiðilögsögu ESB-landanna. 

Það sem er mikilvægt fyrir Ísland er að þjóðin eigi auðlindina en ekki nokkrir kvótagreifar. Íslendingar geta samið um fiskinn á sama hátt og Bretar um olíuna svo dæmi sé tekið.

Kostirnir við samstarf við Evrópuþjóðirnar eru svo miklu meiri en ókostirnir.  Það nægir að benda á lönd eins og Portúgal og Eystrasaltslöndin.  Portúgal er ekki lengur meðal fátækustu ríkja álfunnar.  Í Eystrasaltslöndunum snýst atvinnulífið á góðum hraða í rétta átt eftir örbrigð sovétsins.  Og hvernig væri Finnland statt í dag án ESB aðildar?

Nú þegar nýfrjálshyggjan hefur gengið sér til húðar um heim allan höfum við lært okkar lexíu.  Og það var dýrkeyptur lærdómur.  Það sem íslenska þjóðin þarf núna er stabíll gjaldmiðill og stöðugleiki, ekki bara í efnahagslífinu heldur í samfélaginu öllu.  Það er eina leiðin til að við getum endurheimt þann trúnað sem við áður höfðum.  Þegar handsal dugði til að staðfesta samninga.

Sjómenn enn andvígir ESB-aðild

Færeyingar og ræningjar

Færeyingar eru allra manna bestir er á reynir.  Eiginlega eigum við ekki þetta vinahót skilið af þeim eftir að hafa litið niður á þá allan lýðveldistíman. 

Er illa gekk í Færeyjum fóru íslenskir hrægammar um eyjarnar og keyptu flottu frystihúsin þeirra, sem öll voru ný og miklu fulllkomnari en flest þeirra íslensku, á brunaútsölu fyrir skít og kanil. Vélar sumra voru svo seldar til Íslands og aðrar til Noregs.  Íslendingarnir stórgræddu á brunaútsölunni en datt ekki í hug að hjálpa nágrönnum okkar að koma húsunum í gang á eyjunum. 

Get nefnt miklu fleiri dæmi um afleita framkomu Íslendinga gagnvart Færeyingum en læt það vera núna.

Hitt er annað mál. Ég hélt að IMF hefði veruið stofnaður til þess að hjálpa þjóðum í neyð.  Nú las ég það á vef RÚV að sjóðurinn tekur 5% í vexti af neyðarláninu.  Það þýðir að þjóðin þarf að borga á annan tug milljarða í vexti á árí. Þjóðinni er stillt upp við vegg vegna þess að hún var neydd til að taka lánið.

Nú fer ég að trúa því sem VG menn sögðu að sjóður þessi er ekki nema af nafninu til stofnaður til að hjálpa fátækum þjóðum.  Hann er rekinn eins og hvert annað íslenskt útrásarfyrirtæki sem hugsar um það númer eitt að græða peninga.  Þessir snillingar eru hreinlega að arðræna íslensku þjóðina og gera henni erfitt fyrir að að koma sér á beinu brautina á ný.

Ef vaxtaprósentan verður sú sama hjá öðrum lánveitendum okkar borgum við hátt í 100 milljarða á ári í vexti fyrir utan afborganir. Ríkið verður í sömu vandræðum og heimilin, eftir stýrivaxtahækkunina. Það þarf að borga 6 þorska af 5 í vexti og afborganir. Það gengur einfaldlega ekki upp. 100 ára skuldaklafi býður okkar.  Þökk sé Davíð, Geir, Hannesi Hólmsteini, Árna Matt og fleirum úr frjálshyggjusértrúarsöfnuiðnum

Geir þakkar Færeyingum

25 flugfélög á barmi gjaldþrots.

Sænski flugrekstrarfræðingurinn, Anders Lindman , telur að á næstu  mánuðum muni 25 flufélög fara á hausin.  SAS er eitt þeirra flugfélaga sem stendur illa. En enn verra er ástandið hjá Al Italía og Olympic Airways sem ekki er hugað líf út árið.

Espen Andersen flugsérfræðingur í Noregi hefur trú á að það verði aðeins þrjú stór flugfélög í Evrópu. Það eru Lufthansa, British Airways og Air France KLM.   Hann telur þó að ekkert sé öruggut í þeim efnum.  Það er töff að reka flugfélag á krepputímum og erfitt að lokka neytendur til sín.  Hann nefnir sem dæmi að á árinu 2006 hafi British Airways haft 43 mismunandi fargjöld á milli London og Amsterdam.  Ekki auðvelt að rata í gegnum þann frumskóginn.

Breyttur Benitez

Auðvitað bjóðum við Peter Crouch velkominn til Anfield.  Hann reyndist okkur vel og á því skilið að vera vel fagnað er hann hleypur völl vallanna í kvöld.  Vona samt að hann láti það vera að skora í kvöld.

Maður getur auðveldlega sagt að Crouch hafi að vissu leyti orðið fórnarlamb hugmyndafræði Benna sem byggði á mismunadni leikaðferður frá leik til leiks og að rótera með byrjunarliðið.  Rafa hafði ekki neitt ákveðið plan og það var örugglega ein aðal ástæða þess að við vorum að tapa fyrir liðum sem voru  mörgum klössum fyrir neðan Liverpool og stundum neðar í deildarsísteminu.  

Nú hefur karlinn tekið  allt annan kúrs. Hann heldur sig að mestu við eina stabíla leikaðferð sem gefið hefur liðinu sjálfstraust og möguleika til að stjórna leiknum.  Og það sem er ennþá betra.  Hann virðist vera kominn að niðurstöðu um hvaða 11 leikmenn hann ætlar að nota sem byrjunarlið þegar þeir eru tiltækir.  Meiðsli setja að sjálfsögðu strik í reikninginn og það gerist í kvöld.  Þetta gefur liðinu stöðugleika sem er nauðsynlegt ef við ætlum að vera bestir í vor líka.  Við höfum tapað alltof mörgum leikjum í gegnum árin með Benna vegna þes að karlinn klikkaði á leikmannavalinu.

Varnarlínan er eiginlega sú eina sem ekki pottþétt fyrir hvern leik.  Þar eru það 6 leikmenn sem slást um stöðurnar 4.  Þrír bakverðir þar sem aðeins einn lofar mjög góðu og 3 miðverðir sem allir eru góðir. Sá fjórði Hiipia er pottþéttur leikmaður sem alltaf gerir skildu sína þegar hann er kallaður til.

Miðjan viðrist vera komin í traustform.  Gerrard er sókndjarfur miðjumaður meðan Xabi Alonso og Javier Mascherano eru varnartengiliðir. Þetta eru alla vega vel mannaðar stöður.  Aðeins lakara ástand er á köntunum en svo virðist sem karlinn sé á réttri  leið það líka. 

Svo höfum við þrjá góða framherja þar sem einn þeirra Kuyt nýtist líka vel á hægri kantinum.  Þetta er að verða hellvíti gott lið sem alveg getur unnið deildina í ár.  Ég get ekki séð að við séum meðneitt lakari fyrstu 14 en Arsenal, United eða Chelsea.  Hef mikla trú á þeim rauðu í ár.   Nú tökum við þetta. 

  

 

Crouch spenntur að snúa aftur á Anfield

Þá er ljóst að þeir lugu

Þá vitum við það að bæði Davíð og Geir og reyndar Árni M. líka lugu að þjóðinni er þeri sögðu að vaxtahækkunin hafi verið að kröfu FIM. 

"Geir sagði að ekki væri hægt að segja, að hækkun vaxta hefði verið skilyrði gjaldeyrissjóðsins fyrir lánveitingu heldur hefði verið lögð fram ákveðin áætlun um aðgerðir í efnahagsmálum."

Ræikistjórnin gat valið margar aðrar leiðir til að stafla einhverjum stultum undir krónuna.  En hún valdi þá leiðina sem kemur verst við alan almenning og fyrirtækin.  Hagfræðingar hafa bent á að stýrivaxtahækkun sé ekki endilega árangursríkasta leiðin til að auka styrk gjaldmiðils.  Það segir sagan okkur frá bæði Asíu, Afríku og víðar.  

En þessi leið gerir fólki nær ómögulegt að draga fram lífið af daglaununum og það á ekki möguleika á að borga af húsnæðislánum og hvað þá bílalánum.  Það er ekki hægt að borga 6 krónur í skatta og afborganir ef þú þénar bara 5 krónur.  Og svo geta stjórnvöld líka hugsað sér að hækka skattana til að afla ríkinu tekna.

RÍKIÐ; ÞAÐ ER ÉG.  Hugmyndafræði sértrúarsafnaðar Davíðs Oddsonar. 

 

 

Óhjákvæmilegt að hækka stýrivexti

Gleðigjafi á krepputímum

Ég varð svo glaður er ég leit við á bloginu hjá Karli Tómassyni í Mosó.  Hann bauð nefnilega upp á hið gullfallega lag, Rain, með Uriah Heep.  lagið sem er á plötunni, Lagið sem er á plötunni The Magican's Birthday er eitt af fallegri fallegri lögum Ken Hensley.

Mér finnst endilega að ég þurfi að bæta annarri perlu úr safni Heep við hér.  Það er lagið Come Away Melinda af fyrstu plötu Heep,  Very 'Eavy Very 'Umble.  Einstaklega fallegt lag sem leyndist innan um misjafnar afurðir plötunnar. Lagið er reyndar ekki er eftir þá félaga en ég læt það samt vaða. 

Graf alvarlegt mál

Það að útlendingar sem heimækja Ísland geti ekki treyst að gengi krónunnar sé ekki nokkurn vegninn í samræmi við það gengi sem viðskiptabankar þess gefa upp er auðvitað gravalverlegt mál og nánast þjófnaður kortafyrirtækjanna þegar þau setja upp eitthvert geðþóttagengi.

Ferðamannaþjónustan er ein þeirra atvinnugreina sem við ætlum að hagnast  sem mest á í framtíðinni og þá verður fólk sem heimsækir Ísland að geta trayst því að krónan sé króna en ekki aurar þegar þeir borga kortareikningana eftir Íslandstúrinn.

Eins og flestir vita hugðust norskir hrægammar gott til glóðarinnar, (ég var víst í þeirra hópi) að kaupa bíla á brunaútsölunni á Íslandi.  En er betur var að gáð þá var gengið svo misjafnlega skráð í norsku bönkunum að hagurinn af viðskiptup með nýjan eða notaðan bíl frá Íslandi var algerlega eftir viðskiptabanka hvers og eins.

Þessi tvö dæmi, af mörgum, um gagnleysi krónunnar styðja það að öllu máli skiptir að þjóðin fái nýjan gjaldmiðil sem nýtur trausts í nágrannalöndunum að minnsta kosti.  Það geta orðið mörg ár þar til viðskiptaheimurinn hefur áhuga fyrir íslenskum gjaldmiðli. En það hastar að fá traustvekjandi gjaldmiðil í Evrópu.  Þess vegna verður að koma sjálfstæðismönnum í skilning um að krónan sé ekkert sem við getum lappað upp á.  Ef þeim tekst ekki að skilja þða þá verðum við að koma þeim frá stjórnartaumunum.   Það er bara eins og Samfylkingin hafi ekki burði til þess hvernig sem á því nú stendur.

Það er ekki hægt að líta framhjá ábyrgð Sjálfstæðisflokksins sem stjórnað hefur haft forsætisráðherra og fjármálaráðherra ásamt því að deila og drottna yfir Seðlabankanum í 17 ár ef frá eru takdir mánuðirnir sem Halldór Ásgrímsson sat aðgerðarlaus í forsætisráðuneytinu.  Peningamálastefna flokksins og markaðshyggja hefur haldið þjóðinni í skrúfstykki allan þann tíma.

Ef eitthvað gott getur komið út úr kreppunni þá er það að við losnum við Sjálfstæðisflokkinn  úr stjórnarráðinu í alla vega aldarfjórðung meðan við fáum tíma til að byggja samfélagið okkar upp aftur.  Til þess að það gangi sem fljótast þarf þjóðin, sem nú á loksins fiskikvótan aftur þar sem hann er allur veðsettur í ríkisbönkunum,  að selja fiskveiðiheimildir til þeirra sem vilja kaupa og geta fiskað.  Skiptir engu máli hvort þar séu útlendigar á ferð eða Íslendingar.  Það sem skiptir máli er að peningarnir renni í ríkiskassann en ekki í vasa eigenda Granda og annarra kvótagreifa. 

Við höfum ekki haft betra tækifæri í 20 ár til að efla landsbyggðina um leið og við fáum arðinn að auðlyndinni í sameiginlegan sjóð þjóðarinnar.

Norðmenn reiðir vegna útreikninga kortafyrirtækja

Rúnir trausti

Sterling er farið á hausinn og afleiðing þess er að þúsundir manna eru strandaglópar um alla Evrópu.   Þar af eru 350 á Gardermoenflugvelli í Ósló.  Helmingur farþeganna í Ólsó mættu á völlinn glaðir í bragði enda ferðinni heitið í fií til Kanarýeyja.  Á vellinum fékk fólkið þau tíðndi að Sterling væri farið á hausinn, ekkert yrði af ferðinni og miðarnir yrðu ekki endurgreiddir.

Fall Sterling er enn eitt áfallið í fyrir ásýnd Íslendinga í Evrópu.  Litið er á okkkur sem fólk sem ekki er treystandi.  Auðvitað var okkur sem þjóð bölvað í sand og ösku af sárreiðu fólki sem fékk ekki það sem það keypti og ekki heldur peningana sína til baka.

Sterling hefur skpt um eigendur nokkuð títt. Og sumir hafa hagnast vel á sölu félagsins en aðrir sjálfsat tapað á að hafa keypt það.  Engu að síður var félagið talið standa þokkalega.  Hátt bensínverð og sú staðreund að félagið var í eigu Íslendinga  reið því að fullu.  Það var verðlausa krónan og það vantraust sem íslenskir athafnamenn verða að horfast í augu við sem endanlega sparkaði undan flugfélaginu fótunum.

Það sorglega er að seðlabankastjórninn og nánasta hirðin í sértrúarsöfnuði hans sjá ekkert betra úrræði fyrir þjóðina en að halda í hina verðlausu krónu.  Og aðferðin sem þeir beita er að taka hundriði milljarða að láni í erlendum gjaldeyri í þeirri von að geta náð upp verðgildi hennar um einhver prósent. 

Heldur virkilega einhver að þessi hagfræði auki traust á krónunni og íslenskiu þjóðinni.

Sterling gjaldþrota

Desperat bønn

Þetta var fyrirsögnin á frétt hjá netútgáfu TV2 í Noregi í kvöld.  Fréttin .fjallaði að sjálfsögðu um hjálparbeiðni Geirs til Norðulandanna.

"På møtet ba Islands statsminister Geir Haarde sine kolleger Jens Stoltenberg, Anders Fogh Rasmussen, Matti Vanhanen og Fredrik Reinfeldt om hjelp til å løse de problemene landet er kommet opp i."

 Trygler Norge om hjelp   Þetta er svo annað dæmi um fyrirsögn úr sama fjölmiðli.  Þetta segir svolítið um viðorfin.

 

90% vilja reka Davíð

Það var fróðlegt að fylgjast með myndskeiðum af blaðamannafundi Seðlabankans í morgun.  Davíð Oddson lenti í þeirri leiðinlegu aðstöðu að tilkynna þjóðinni stýrivaxtahækkun um 6 prósentustig aðeins hálfum  mánuði eftir að hann hafði lækkað þessa sömu vexti um 3.5%.

Síðan heldur hann því fram að Seðlabankinn sé sjálfstæð stofnun þrátt fyrir að það hafi verið sendlarnir frá IMF sem réðu þessari miklu vaxtahækkun í dag. Davíð virðist ekki enn gera sér grein fyrir því að Seðlabankinn er ekki neitt í dag. Helsta hlutverk han er að varðveita verðlausa krónu.  Gjaldmiðil sem er og hefur verið okkur þrándur í götu í áratugi vegna óstöðugs gengi sem engin hefur ráðið við.

Í dag er á mörkunum að við getum kallast sjálfstætt ríki.  Við erum algerlega háð fjárhagsaðstoð nágrannalanda okkar.  Norðmenn standa okkur næst þar sem við erum í félgi með þeim utan ESB. Fólk getur að sjálfsögðu haft skiptar skoðanir á því hvort okkur sé betur borgið innan eða utan ESB.  En í dag held ég að það séu aðeins örfáir Íslendingar og þeir eru allir í sértrúarsöfnuði Davíðs og Hannesar Hómsteins, sem vilja halda í krónuna.  Öðrum ber saman um að við ættum sem fyrst að sækja um aðild að ESB og taka upp evru um leið og það er hægt.   Það er svo em gott og blessað en það tekur bara alltof langan tíma að bíða eftir því.

Annar möguleiki er að semja við Norðmenn og fá að taka upp NOK eða tengja ÍKR við þá norsku. Þar með værum við háð norska seðlabankanumog gætum nánast lagt þann íslenska niður með því að endurvekja þjóðhagsstofnun.  Við kæmumst fyrr í gang með þessari leið ef hún væri fær.  En það myndi þýða seinkun á aðildarumsókn að ESB

Viðbrögð Davíðs við spurningu Lóu Aldísar um hvort hann hefði íhugað að segja af sér voru afar eðlileg hjá særðum manni. Slíkir verja sig gjarnan með hroka og það brást ekki hjá bankastjóranum.  Hann spuri bara á móti hvort hún hefði hugsað að segja af sér.   Munurinn er bara sá að engin hefur farið í kröfugöngu til þess að mótmæla Lóu sem blaðamanni.  Og engin skoðanakönnun hefur sýnt að 90% þjóðarinnar vilji losna við hana frá Stö2.  En þá afstöðu hefur þjóðin tekið gegn Davíð. 

10% styðja Davíð í embætti seðlabankastjóra