Raunverulegir útrásarvíkingar

Í dag notaði ég blíðviðrið  í konungsríkinu til að heimsækja þá staði sem fyrstu útrásarvíkingar Íslendinga gerðu sig gilda. Við hjónin ókum sem sagt niður í Vestfold og litum í kringum okkur á þeim stöðum þar sem Egill Skalla-Grímsson, Höskuldur Dalakollsson og Gunnar á Hlíðarenda gengu keikir um fyrir rúmlega 1000 árum síðan.  Fannst þetta góð tilbreyting frá allri umræðunni um pappírs-útrásarvíkingana sem ekkert skilja eftir sig nema skuldir.

Fyrst lá leiðin að sjálfsögðu í Víkina (Ósló) og þaðan til Borre í Vestfold þar sem komið hefur verið upp einstaklega glæsilegu víkingasafni sem heitir Miðgarður. Þar gefur m.a. að líta fjölda hauga þar sem norskir víkngahöfðingjar hafa verið heygðir í fullum herbúnaði með eftirlætis hestum sínum og jafnvel víkingaskipum líka.  Það var nefnilega ekki óalgent að útgerðarmenn þess tíma tækju með sér knerri sína í gröfina.

Eftir skemmtilegt spjall við Freddy Svanber, fræðimann um víkingatíman, um helstu sögustaði, afrek og lifnaðahætti fólks í Vestfold á þessum tíma lá leiðin til Tönsberg eða Túnsberg eins og bærinn hét þegar Gunnar á Hlíðarenda kom þangað skömmu fyrir kritnitökuna árið 1000.  Tönsberg er einn elsti bær Noregs og byrjaði að fá á sig kaupstaðarmynd upp úr aldamótunum 800. 

Þegar maður heimsækir Tönsberg er sjálfagt að skoða Oseberghauginn þar sem menn grófu upp Osebergskipið  árið 1904. Það er eitt heillegaasta víkingaskip sem fundist hefur og er það nú varðveitt í víkingasafninu í Ósló. Annars fannsr enginn víkingur í Oseberghaunum heldur tvær konur og ýmsir innanstokksmunir frá stórbýli frá upphafi 9. aldar. 

Eftir að hafa dágóða stund við Oseberghauginn litum við í heimsókn hjá vinum í nágrenninu og drukkum kaffi áður en við héldum heimá ný.  Þó kaffið hafi verið með besta móti miðað við kaffi á norksum heimilum fengum við það enn einu sinni staðfest að Norsarar kunna ekki að hella upp á könnuna.  En það er ljótt að vera neikvæður og að sjálfsögðu er maður þakklátur fyrir þá gestrisni sem manni er sýnd.

Enn eigum við eftir að gera okkur ferð til Kaupangurs, forns verslunarstaðar sem liggur utan við Larvík.  Svo er þa sjálfsagt skylda að skoða Gaia víkingaskipið sem venjulega liggur í Sandefjörd þegar það er ekki á ferð um Atlandshafið. Er strax farinn að hlakka til vorsins þegar nútíma víkingarnir opna markaðinn sinn og falbjóða silfur og safalaskinn útskurðarlist vaðmálsvörur. 

 

Síldin er gleðigjafi

Það er bara að óska strákunum á Hoffelinu til hamingju.  Allir sem ólust upp við strendur landsins eftir miðja síðustu öld vita hvers virði góð síldarvertíð.  Sídveiðar voru sveipaðar ævintýraljóma á síldarárunum. Nokkuð sem við sem tókum þátt í gleymum aldrei.

Nýsköpunartogararnir og seinna síldarflotinn lagði grunnin af því samfélagi sem við þróuðum á Íslandi fram á miðjan 10. áratug síðustu aldar. Við byggðum upp fyrirmyndar samfélag.  Vorum rík þjóð og raunveruleg verðmæti voru á bak við þjóðarauðinn.

Það tók hinsvegar nýríka frjálshyggjumenn, með blinda trú á markaðvæðingu, aðeins 10 ár að breyta samfélagi byggðu á verðmætum sem þjóðin vann fyrir í samfélag byggt á pappírum sem ekkert höfðun á bak við sig annað en blekkingar og lygar.  Því hafa þeir kynnst sem tapað hafa öllu sínu sparífé í dag.

Myndin er tekin við Svalbarða sumarið 1968.  Undirritaður í                                                                    góðum gír á Krossanesinu SU 320

Í dag erum við aftur á byrjunarreit eins og eftir stríði 1945.  Nú þurfum við að byggja upp samfélagið aftur á náttúruauðlyndum okkar, fiski og fallvötnum.  Segja má að við stöndum betur að vígi í dag en 1945 því að í dag eigum við mjög vel menntaða þjóð sem getur flýtt fyrir að velmegunarþjóðfélag rísi á Íslandi á ný. 

Dagar Daviðs og hugmyndafræðings hans, Hannesar Hólmsteins, eru liðnir.  Við frábiðjum okkur aðstoð siðblindra apakatta.  Hagfræðielíta heimsins kallar leiðtoga okkar flón eða fáráða og nú er tími tilkominn aðþeir pakki saman og við taki fólk sem veit hvað raunveruleg verðmæti eru og á  hverju þau byggjast.

Við skulum vona að síldin verði aftur virk í að skapa velferðarþjóðfélag á Íslandi.  Við þurfum á hverjum ugga að halda.

 

  

Fyrsta haustsíldin til Fáskrúðsfjarðar

Hefðbundin viðbrögð

Sagan sem hér er sögð frá Flateyri gæti alveg eins verið frá hvaða stað á Norðurlöndum sem er. Alla vega frá Noregi.  Á þeim uppgangstímum sem hér hafa verið síðustu árin hafa hátt í 100 þúsund Póverjar flutt til Noregs.  Þeir hafa haldið iðanðinum byggingariðnaðinum gangandi þar sem nroskir byggingaverkamenn og smiðir hafa komið sér fyrir í betur launuðum störfum í samgélagiu.  Auk þess hefur aldrei verið meira byggt í þessu konungsríki svo Pólverjarnir hafa verið "algert must" hér í landinu.

Margir Norðmenn hafa ekki skilið mikilvægi Pólverjanna í samfélaginu og hnýtt í þá ókvæðisorðum. Margir atvinnurekendur hafa farið með þá eins og skepnur og staflað allt að 8 pólverjum inn í 20 feta vörugáma sem veirð hafa þeirra heimili þar til Alþýðusambandið greip inn í.

Ég verð að segja eins og er að dæmið frá Flateyri er svolítið dæmigert fyrir fleiri staði á Íslandi þar sem heimamenn nenna ekki lengur að vinna í fiski of finna sér einhver þurr og þrifalegri störf í staðin. Gjaran betur borguð. Nú þegar velmegun fer vaxandi í Póllandi eftir að landið varð meðlimur af ESB, vilja margir Pólverjar gjarnan flytjast heim.  Atvinnuleysi fer ört minnkandi og launin hafa hækkað umtalsvert á nokkrum árum. Yfir hverju eiga þeir að hanga á Íslandi í dag.

Þeir 100 Flateyringar sem eftir verða þegar Póverjarnir eru farnir verða nú að sjá um sig sjálfir. Þeir verða að taka sig saman í andlitinu og halda fiskvinnslunni gangandi sjálfir.  Annars verður Flateyri bara líflaus draugabær. Og það er ekki ákkurat það sem Flateyri á skilið eftir allt sem þar á undan er gengið síðustu áratugina.

Nú á það  víða við á Íslandi að Guð hjálpar þeim sem reyna að hjálpa sér sjálfir.  Aðrir eiga ekki hjálp skilið. 

Fólksflótti frá Íslandi

Ekkert gerist án IMF

Það er fagnaðarefni að Ingibjörg Sórún er komin á kreik og farin að láta málin til sín taka. Þá getur maður kannski átt von á að eitthvað fari að gerast fréttnæmt getur talist.  Verð að viðurkenna að mér  finnst Össur hafa verið full passífur meðan hann gegndi stöðu formanns Samfylkingarinnar í veikindum Ingibjargar.

Það er að sjálfsögðu jákvætt að Ingibjörg hefur að eigin frumkvæði tekið upp viðræður við Jens og Jónas í Noregi og Bernard í Fraklandi.  En staða Íslands er bara sú að við komumst hvörki lönd né strönd nema getað flaggað stimpli frá IMF.  Því ber okkur að ná samningum við þann arga sjóð sem allra fyrst.

Get vel tekið undir með þeim sem segja "sllt er betra en IMF". En staðan er bara sú að ekkert gerist án IMF á Íslandi í dag.  Engin þjóð lánar okkur krónu nema að fyrir liggi skotheld áætlun um uppbyggingu efnahagskerfisins á Íslandi. Það verður að vera klárt hvernig við ætlum að reka bankan. Endurskipulagning Seðlabanka og klár áætlun um gengi og peningamál.

Ingibjörg ræddi við Norðmenn og Frakka um aðstoð

Hákon prins segir Mettu-Marit leiða

Það var nú gott að krónprinsessa Noregs slaðasðist ekki alvarlega er hún dat í tröppunum í Kiev. Smá heilahristingur er ekki svo alvarlegur en er samt sem áður hund leiðinlegur.  Enda er prinsessan í rusli yfir að geta ekki haldið áætlun. 

Hákon prins er að sjálfsögðu búinn að tala við drottningarefni sitt og segir að hún sé bæði sár og leið yfir að geta ekki staðið við dagsskrá sína en við því sé ekkert að gera. Hann segir að hún muni halda órtauð áfram að tveimur dögum liðnum.

Áfram Mette-Marit 

Mette-Marit fékk heilahristing í Kiev

Viljinn í verki.

Bakarameistarinn hefur lengi verið í fararbroddi íslenskra bakara.  Því kemur það ekki sérlega óvart að hann skuli, fyrstur íslenskra fyrirtækja, sýna vilja sinn í verki í baráttunni við verðbórgudrauginn.

En þetta minnir mig á smið norkkurn á Austfjörðum sem starfaði þar á síðustu öld.  Er verðbólgan fór að láta kræla á sér seint á 7. áratugnum sýndi hann líka vilja sinn í verki og í fleiri ár tók hann aldrei meira en 25 krónur á tíman fyrir vinnu sína.

 Það þarf ekki að spyrja að því að þessi smiður varð aldrei ríkur í lausum aurum eða eignum.  En gera má ráð fyrir að hann hafi safnað auðæfum miklum á himnum.

Bakarameistarinn berst gegn verðbólgunni

Óhæf ríkistjórn

Verð að segja eins og er að ég varð ekki lítið undrandi þegar ríkisútvarpið greindi frá björgunarpakka ríkistjórnarinnar og hafði heimildirnar eftir netútgáfu Financial Times.

Hvernig í andskotanum stendur á því, ef stjórnin hefur náð samkomulegi um björgunarpakkan, að okkur berist fyrst fréttirnar frá útlöndum.  Ég hef engar forsendur til að leggja mat á það hvort þessi pakki er okkur hagstæður eða ekki.  En einhvern veginn læðist að manni sá grunur að hann sé ekki með þeim hætti sem ríkistjórnin hefði helst kosið sér ef Geir Haarde getur ekki rolast til að greina þjóðinni í eigin persónu frá bjargræðinu. Bjargræðinu sem á að fleyta okkur út úr holskeflunni og gera fólki kleyft að búa á Íslandi á komandi árum.

Ef það er einnig tilfellið að stjórnarandstaðan hafi ekki fengið neinar upplýsingar hvað var í gangi er lítil von til þess að þjóðarsátt náist um aðgerðiranr.  Einhvern vegin heldur maður að þjóðarsátt sé það eina sem getur fleytt okkur inn í framtíðina. 

Rétt áður en fréttin berst frá Financial Times les maður það að Steingrímur Sigfússon, upp á sitt eindæmi, hafi leitað á náðir Norðmanna til þess að bjarga því sem bjargað verður þar sem Rússarnir hafi aldrei ætlað, að einhverri alvöru, að rétta okkur hjálparhönd.

Verð að segja að ég tek það nærri mér að þurfa að viðurkenna að orð hagrfræðiprófessorsins frá Chicago sem segir að íslensk stjórnvöld og Seðlabanka vanhæf og ekki treystandi.

 

Óska eftir 6 milljörðum dala

Við hverju búast menn?

Enn einn áfellisdómurinn er kominn yfir íslensk stjórnvöld og Seðlabankann. Í þetta sinn ættaður frá Chicago.

Enn eru gjaldeyrisviðskipti ekki komin í lag. Súdentar, öryrkjar og eftirlaunaþegar eiga í vandræðum og að sjálfsögðu eru þeir sem eiga í viðskiptum við útlönd á Íslandi í vondri klípu líka.  Seðlabankinn, með þá bakkabræður í forystu, er hringjandi út og suður suðandi um hjálp frá öðrum seðlabönkum.

Hvernig dettur nokkrum manni í hug að evrópskir seðlabankar leggi þeim íslenska lið þegar stjórnendur hans eru búnir opinbera vanhæfni sína. Auk þess sem allir vita í dag þeim er ekki treystandi  vegna þess að aðgerðir bankans eru ráðast af blindu hatri aðal bankastjórans á fyrrum aðal eiganda Glitnis.

Hjólin í efnahagslífi Íslendiga fara ekki að snúast fyrr en búið er að skipta úm karlana í brúnni í Seðlabankanum.  Þeir geta ekki lengur þvælst fyrir uppibygingasterfinu. 

Enn hnökrar á greiðslumiðlun

Stabæk deildarmeistari 2008

Pálmi Rafn Pálmason tryggði Stabæk deildarmeistaratitilinn í Noregi árið 2008 með marki á 2. mínútu í viðbótartíma í leiknum gegn Brann í Bergen í kvöld.

Stabæk náði forystunni í fyrri hálfleik er Veigar Páll skallað boltan í höfuð Erland Hestveit, varnarmanns Brann,  þaðan sem boltinn hrökk í markið. Brann, sem lék 68 mínútur með 10 leikmenn eftir að Krisjáni Erni var vísað leikvelli eftir brot á Alansinio. 

Brann jafnaði í 1 - 1 eftir herfileg varnarmistök en Það var Pálmi Rafn sem átti síðasta orðið í leiknum er hann skallaði flotta fyrirgjöf í markið alveg úr við stöng.  Glæsilegt mark hjá Pálma sem stuðningsmenn Stabæk eiga aldrei efrtir að gleyma. Reyndar var hann óheppinn að skora ekki annað mark á síðustu sekúndunum er hann skalaði yfir markmann Brann sem á ótrúlegan hátt náði hlaupa á eftir boltanum og slá hann framhjá á síðustu stundu.

Leikurinn var frábær skemmtun sérstaklega fyrir Stabæk og stuðningsfólk þeirra þar sem þetta var í fyrsta sinn sem liðið vinnur Brann í Bergen.

PS  Það er svolítið gaman að því að Það var Helgi Sigurðsson sem tryggði Stabæk sinn fyrsta bikarmeistaratitill gegn Rosneborg á Ullevål haustið 1998.  Nú, 10 árum síðar kemur Íslendingurinn Pálmi Rafn Pálmason og tryggir liðinu sinn fyrsta deildarmeistaratitil. 

Hrægammar yfir landinu og dúfur til varnar

Það er gott og blesssað að Össur vill ekki að landið verði brunaútsölunni að bráð. En ósköp finnst manni stjórnvöld  hreyfa sig hægt  þó öllum beri saman um að nú verði menn virkilega að láta verkin tala og það strax.

Það er alveg ljóst að hrægammarnir sveima yfir landinu í von um að geta gert áhlaup á brennandi eignir þjóðarinnar. En meðan við sendum bara bréfdúfuflokk til varnar er ljóst að eignir fyrir milljarða króna brenna upp á degi hverjum.

Það sem er þó enn verra er að við höfum ekki hugmynd um hvort eining sé í ríksitjórninni um leiðina að hjálpræðinu. Getur það verið  að stjórnarflokkarnir togi ekki báðir í sömu átt.  Er það tilfellið að Davíð þvælist fyrir björgunarfólkinu á strandstað eins og Jón Baldvin fullyrti í Silfrinu í dag.  Ef svo er afhverju gerir þá Samfylkingin grein fyrir því og slítur samstarfinu.

Hvað tefur samningana við IMF?

Össur: Ísland verður ekki selt á brunaútsölu