Ferðasaga

 Þar sem að fólk fer nú að leggjast í feraðlög ætla ég að segja frá skemmtilegum ferðamöguleikum í Danmörku. Við skruppum þangað í fyrra sumar og heimsóttum nokkra smábæi á N-Jótlandi sem hafa upp á helling að bjóða fyrir gesti og gangandi. Fyrst má nefna að þar sem ferjan frá Ósló til Fredrikshavn var kjaft full þurftum við að aka til Larvíkur og taka bátinn þaðan til Hirtshals.  Þar með kynnumst við af eigin raun hvernig jarðagangna hrunið í vetur fer með þá sem þurfa að aka til suðurlandsins. Ómældar tafir og þröngir vegir og vonlausir til vöruflutninga með stórum flutningabílunum.  Tala nú ekki um þegar þeir eru kannski með tvo tengivagna. En hvað um það.  Með Larvíkurferjunni fórum við sem sagt til Hirtshals sem er mörgum íslenskum síldarsjómönnum kunn frá Norðursjávarsíldarárunum.  Þar höfnuðu margir Íslendingar gjarnan í slagsmálum og sumir komu sárir mjög út úr viðskiptunum við Danina.   (Annars er fræg sagan af stýrimanninum íslenska sem gekk einn og óstuddur frá 8 lögregluþjónum hennar hátignar. Þar af lokaði hann tvo inni í símaklefa áður en hann fann vitiborna löggu sem hann gaf sig á vald. Allt hófst þetta vegna þess að stýrimaðurinn var að bjarga íslenskum unglingi sem verið var að berja utan við Hirtshalskrána og hann kom drengnum til hjálpar.  Eftir atið voru það alla vega 11 manns sem lágu í valnum, 8 löggur og 3 boragarar. Karlinn sat í fangelsi á annan mánuð áður en hann var rekinn úr landi í Danmörku og “óvelkominn í 10 ár” eins og stóð í lögreglupappírunum sem hann fékk afhenta eftir gistingu í steininum kvöldið góða)  Í dag er Hirtshals friðsæll ferjubær þangað sem Norðmenn leggja oft leið sína til að versla mat og drykk sem er meira en helmingi ódýrari en í Noregi.  Svo hefur bærinn upp á eitt flottasta sædýrasafn sem finnst í álfunni að bjóða.  Reyndar brann það að hluta fyrir nokkrum árum og þá lét einn sjaldgæfasti fiskur sem veiddur hefur verið lífið. Frederikshavn er líka ferjustaður og þar gera bæði Norsarar og Svíar stórinnkaup á degi hverjum. Þangað koma ferjur frá bæði Ólsó og Gautaborg með tugþúsundir farþega dalega. Svo er Skagen að sjálfsögðu þekktasti feraðmannastaður á öllu Jótlandi. Þar voru líka íslensku síldarsjómennirnir, einkum á Austfjarðabátunum og svo voru Guðmundur RE og Súlan EA með fast aðsetur þar.  Í Skagen var allt miklu friðsælla en í Hirtshals og vel tekið á móti okkur sem þar vorum. En það er eiginlega Lökken og Lönstrup sem ég vildi koma á framfæri sem fýsilegum áfangastöðum fyrir íslenska ferðalanga í Danmörku.  Þetta eru hvorutveggja litlir bæir sem geta státað að einhverjum bestu baðströndum á öllum skaganum. Fínir veitingastaðir og hræódýrir miðað við sambærilega staði í Skagen. Það er bara allt ódýrara þar enn í Skagen sem er yfirfull af moldríku bátafólki frá Noregi og Svíþjóð allt sumarið.  Gistingu er auðvelt að fá, bæði á hótelum og B&B, panti maður í tíma.  Sjálfur nota ég alltaf B&B gistingu núorðið þó svo við getum fengið ódýrari gistingu á hótelum í gegnum vinnu konunnar.  Það er bara svo gaman að kynnast fólkinu á B&B stöðunum.  Fæstir þeirra eru þó nokkuð líkir bændagistingunum á Íslandi þar sem fjósum, fjárhúsum og svínastíum hefur verið breytt í fyrsta flokks hótel. Verð fyrir gistingu á dönskum B&B er oft í kringum 350 dkr + - 50 kr herbergið. Það er alveg á hreinu að óhætt er að mæla með nokkurra daga dvöl í þessum litlu bæjum.  Bara að skoða húsin og umhverfið, bátana í fjörunni og njóta lífsins á ströndinni er ævintýri útaf fyrir sig.  Og ekki skemmir að fara út að borða og borga um 1300 krónur á mann fyrir að raða í sig af dönsku hlaðborði. 

Þá er það bara

Áfram KR og góða nótt

Til hamingju United

Meiriháttar árangur hjá Ferguson og lærisveinunum.

Það kom vel á vonda að Terry og Anelka skyldu klúðra Meistardraumi Chelsea. 

Frábært

Framlengingin var frábær. Sérstaklega hjá þeim rauðu.  Eina sen skyggði á gleði mína var lítið íþróttaleg framkoma Teves sem er einn av mínum eftirlætis leikmönnum.

 Rétt að reka Drogba útaf. Hann varð sjálfum sér til skammer og félögum sínum til skapraunar.

Til skammar

Sjaldan eða aldrei hefur úrslitaleikurinn í Meistaradeildinni vcerið leikinn á jafn ömurlegum knattspyrnuvelli og Moskvuleikvanginum.

Sennilega hefur engin seinni hálfleikur verið jafn illa dæmdur og leikurinn í Moskvu. Og það var Chelsea sem tapaði verulega á því. Mér er svo sem alveg sama Chelsea en það er leiðinlegt að sjá þegar annar knattspyrnustjórinn hefur dómarann í vasanum.

 Svo er bara að sjá hað gerist í framlengingunni.  Kanski að eljusemi Teves nái að landa titlinum fyrir þá rauðu sem hafa verið á hælunum í 70 mínútur.

Man. Utd Evrópumeistari

Eiður Smári og landsliðið

Það verður spennandi að sjá hvernig landsliðið spjarar sig án Eiðs Smára. Það má til sanns vegtar færa að Eiður hefur á stundum verið eins og lamaður króntappi í liðinu.  Allt hefur átt að snúast um hann og hinir 10 leikmennirnir átt að þjóna honum.

Eiður er án efa lang besti leikmaður sem við eigum þessa stundina. En það er ekki þar með sagt að hann sé ómissandi fyrir landsliðið. En þegar hann sjálfur virkilega vill er enginn vafi á að hann styrkir hópinn verulega.

Það er aftur á móti slæmt að Stefán Gíslason sé meiddur. Hann er einn besti miðvallarleikmaður í skandinavískum fótbolta og engin vafi að hann styrkir íslenska landsliðið verulega ef hann fær það hlutverk að stjórna á miðjunni.

Stefáns er enn sárt saknað hjá Lyn sem ekki hefur tekist að finna leikstjórnanda sem fyllir upp í skarðið sem hann skildi eftir er hann fór til Bröndby

 

Þá er líka jákvætt fyrir landsliðið að Gylfi Einarsson er að ná sínu fyrra formi.

   

Barcelona neitaði KSÍ um Eið Smára

Bíblíuþýðing veldur deilum í Noregi

Gamla testamenntið er saga Gyðinganna frá ca 1000 f. Kr. Og er í upphafi að lang mestu leyti skrifað á hebresku og aðeins armensku. Nýja testamenntið er hins vegar af kristnum uppruna og skrifað í hinum ýmsu kristnu söfnuðum frá árunum um 50 til 100 e. Kr. og var skrifað á grísku Nú er sem sagt enn einu sinni byrjað að róta með þýðingu þessarar helgu bókar og nýja þýðingin á að koma út árið 2010.  Og eins og á Íslandi veldur ný Biblíuþýðing miklum deilum í konungsríkinu.  Hinir sannkristnu Norðmenn eru komnir í hár saman út af nýju þýðingunni. Það er einkum þýðing Gamla Testamenntisins sem fer fyrir brjóstið á bókstafstrúarmönnunum. Í nýrri þýðingu segir Jesaja spámaður að Jesú muni fæddur af ungri konu en ekki jómfrú.  Það þarf ekki meira til að ýfingar verði með mönnum.   Það má kannski segja að þetta sé ekkert óeðlileg viðbrögð bókstafstrúarmannanna.  Það er náttúrulega vitað mál að lang flestar jómfrúr eru ungar konur.  En það er ekki þar með sagt að allar ungar konur séu jómfrúr.  Og okkur hefur hingað til verið kennt að María, kona Jósefs, hafi verið mey er hún fæddi frelsarann.  Annars er það ekkert öruggt að Jesú hefði orðið frelsari mannkynsins ef ekki hefði komið til meyfæðingin.   Þá segir í Orðskviðum Salómons að í þýðingunni frá 1978 að Herrann refsi þeim er hann elskar.  Í nýju þýðingunni segir Salómon að Herrann áminni (getur líka þýtt ávíta) þá sem hann elskar.  Þetta finnst bókstafstrúarfólkinu líka alltof langt gengið í nútímavæðingunni.  Það er nefnilega stór munur á að refsa einhverjum eða áminna einhvern. Norska Barnastofan heldur því fram að nauðsynlegt sé að breyta þýðingunni í Orðskviðunum úr refsingu í að áminna eða ávíta.  Ástæðan er sú að nákvæmlega þetta vers Salómons hefur verið notað um allan hinn kristna heim, frá því Orðskiðirnir komu á prent, til þess að refsa börnum líkamlega með barsmíðum eða öðrum hætti.  Eins og allir vita nú eru slíkar refsingar bannaðar.  Það er meira að segja bannað að hirta börn, hvað þá slá þau leiftur snöggt með blaðavendli í höfuðið.  Svo er  það eilífðin sem menn deila um líka.  Ný þýðendurnir vilja fella út orðið eilífur og setja tími í staðinn.  Helvíti er orð sem margir vilja út úr hinni helgu bók. Umburðalyndir prestar og biskupar telja enga ástæðu að hræða fólk með helvíti. Bæði sé orðið ljótt og það bæði hræði og særi viðkvæmar sálir.  Hinir íhaldssömu er á því að með því að fella orðið út úr Biblíunni sé verið að framkvæma grundvallarbreytingar á kenningunni.  Ávinningurinn af kristinni trú er nefnilega sá að fá vist í dýrðinni á himnum meðan hinir sem ekki trúa eru vistaðir hjá Kölska, húsbóndanum í helvíti     Hér finnst biskupunum alltof langt gengið.  Sennilega fer eins um nýju þýðinguna núna eins og 1978.  Afturhaldssamir biskupar ná fram vilja sínum og engar róttækar breytingar ná fram að ganga.  Kristnir menn geta áfram refsað börnum sínum með rassskelli í drottins nafni í stað þess að tala fallega um fyrir blessuðu ungviðinu þegar það gerir eitthvað sem það á ekki að gera. 

Mæður berja börnin

  “Ég er 11 ára gömul stelpa, bráðum 12. Mamma gargar á mig og lemur mig hvað eftir annað meðan litla systir mín horfir á.  Ég á líka litla tvíburabræður og þeir horfa líka á þegar hún slær mig.  Þeir segja svo frá þessu í leikskólanum.  Ég hef hugsað um að flytja til pabba en get það ekki.  Mér þykir vænt um systkini mín og líka mömmu.  Hvað á ég að gera?” Þetta er úr sms skeyti sem barst Barnastofnuninni í Ósló fyrir stuttu og er aðeins eitt af mörgum sem stofnuninni berst í hverri viku. Í könnun sem birt var í vetur, um ofbeldi gagnvart börnum inn á norskum heimilum, kemur fram að það eru mæðurnar sem berja börnin oftar en feðurnir.  Rúmlega 20% barna hefur orðið fyrir ofbeldi af mæðrum sínum meðan það eru 14% barna sem hafa orðið fyrir barsmíðum af feðrum sínum.    Í könnuninni eru líka birtar tölur um “vægt ofbeldi” og þar eru mæðurnar líka í meirihluta sem gerendur.  Um 16% stúlkna og 14% drengja verða fyrir minni háttar valdbeitingu frá mæðrum sínum meðan að það eru 9%, fyrir bæði kyn, sem fá hirtingu af feðrunum. Í könnuninni kemur fram að börnin taka það meira nærri sér þegar mæðurnar beita þau ofbeldi en ef faðirinn á hlut að máli.  Gróft ofbeldi af hendi feðra leiðir gjarnan til þess að börn verða sí hrædd og haldin kvíða auk þess sem það leiðir til meltingatruflana.   Ef ofbeldi er beitt af mæðrum eykst hætta á að börnin taki sitt eigið líf. Börnum finnst það meiri skömm að vera slegin af mæðrum sínum en feðrum.  Það kemur m.a. fram í því að börnum finnst mun erfiðara að tjá sig um ofbeldi frá mæðrum sínum en feðrum.   Ragnhild Björnebekk, sem rannsakað hefur ofbeldi gegn börnum segir skýringuna geta legið í því að alment er litið á mæður sem þann aðila sem börn geta helst vænst verndar af.  Það sé því mun þyngra þegar þau eru beitt ofbeldi og barsmíðum í stað verndarinnar.  Björnebekk segir að munstrið sé annað í Svíþjóð þar sem það séu feðurnir sem oftar beiti börn sín ofbeldi en mæðurnar.  En í sænskum rannsóknum kemur fram að það verður æ algengara að konur með hákólapróf beiti börn sín ofbledi.  Skýringin á því kann að vera sú að konur sækist eftir hærri stöðum í atvinnulífinu nú en áður og því fylgir bæði álag og streyta.

Hvalaskoðun + Hvalveiðar + Aðgerð = Ógleymanlegt Ævintýri

Ég skil ekki af hverju Samfylkingin er óánægð með hrefnuveiðarnar. Mér finnst full ástæða til að gleðjast yfir veiðunum.  Hvalveiðar hafa legið niðri í alltof mörg ár.

Held líka að hvalaskoðunarfrömuðir ættu að gleðjast.  Nú geta þeir sameinað hvalaskoðun og vinnslu. Er klár á að útlendingar sem til Íslands koma til að skoða hvali vildu gjarnan taka þátt í að veiða skepnuna og gera að henni á eftir.  Svona eins og stangveiðimenn. 

Óánægja með hrefnuveiðar

Þolinmæði er dyggð

Nú þegar á að fara breyta íbúðalánasjóði, að kröfum frá Evrópu, hrökkva að sjálfsögðu margir við.  Eftir áfallið sem fylgdi í kjölfarið þegar bankarnir sprungu á limminu, á húsnæðismarkaðnum og vextirnir ruku upp, er mikilvætgt að hafa gömlu góðu húsnæðisstjórnarlánin, á viðráðanlegum vöxtum, innan seilingar.

 

Banakrísan var viðbúin allt frá byrjun á húsnæðismarkaðnum. En eins og svo oft áður fengu bankanir ekki að ganga í gegum barnasjúkdómana á nákvæmlega sama hátt og laxeldisstöðvarnar á árum áður.

 

Eigendur fjármagnsins máttu ekki vera að því a bíða eftir að bakanir næðu almennilega að aðlaga sig markaðnum alveg eins og með fiskeldisstöðvarnar áður. Í stað þess að styðja bankana í nýju hlutverki sátu stjórnvöld með hendur í skauti og horfðu á vaxtasprengjuhættuna aukast.  

 

Um leið og fyrstu fiskjúkdómarnir gerðu vart við sig í eldisstöðvunum fengu fjármagnseigendur hland fyrir hjartað og heimtuðu peningana til baka. Eldisstöðvarnar fóru náttúrulega á hausinn.

 

Norðmenn voru aðeins nokkrum árum á undan okkur í fiskeldinu. Eini munurinn var að þeir höfðu þolinmæði til að leyfa atvinnugreininni að komast í gegnum barnasjúkdómana.  Í dag gefur eldisfiskur Norsurunum milljarða í kassann meðan stöðvarnar á Íslandi standa tómar og grotna niður.

 

Talið er að innan 17 ára muni fiskeldið gefa Norðmönnum jafn mikið af sér og olían gerir í dag.  

 

Þolinmæði er dyggð. Eða hvað?