Þorgerður Katrín frelsinu fegin

Skil vel að Þorgerður Katriín sé frelsin fegin eftir að hafa setið i lamaðri ríksistjórn undir forsæti síns eignin formanns.  Verlag ríkistjórnarinnar hefur örugglega ekki verið henni að skapi og erfitt að horfa uppá forsætisráðherrann í gíslingu Seðlabankastjóra.

Davíð Oddson reyndi marg oft að skipta sér að segja ríkistjórninni fyrir verkum eftir að efnahagskerfirð sem hann sjálfur innleiddi yfir þjóðina hrundi til grunna með þekktum afleiðingum.  Geir gerði lítið sem ekkert til að þagga niður í Davíð en það gerði Þorgerður Katrín sem sagði Seðlabanakstjóranum að skipta sér ekki af stjórnmálum en sinna starfi sínu í staðinn.  Nokkuð sem hann hefur ekki gert þó svo Geir hafi þakkað honum góð störf.

Það er lítill vafi á því að af þingliði Sjálfstæðisflokksins er Þorgerður Katrín lang vænlegust til að byggja flokkinn upp aftur viðskilnað Davíðs og Geirs.  Flokkurinn, ásamt Framsókn, verður að þvo spillingarstimpilinn af andliti sínu áður en þeim verður treyst til að taka þátt í endurreisninni.

Annars var stílli yfir kerlingunum er þær höfðu lyklaskipti í kvöld. Fór ekki á milli mála að þar var virðing og vinskapur í hávegum hafður enda tvær af glæsilegustu þingmönnum þjóðarinnar.

„Farin út í frelsið“

Guðjón Arnar málefnalegur að vanda

Guðjón Arnar Kristjánsson segir að í verkefnaskrá nýrrar ríkistjórnar séu áform sem FF geti tekið undir.  Auðvitað eru mörg atriði í verkefnaskránni sem allir geta stutt.  En ég á  eftir að sjá Sjálfstæðisflokkinn koma fram á jafn málefnalegan hátt og Frjálslyndir gera.

Svo eru ugglaust önnur atriði sem bæði FF og Sjálfstæðisflokki hugnast síður.  Þannig á það náttúrulega að vera.  Hinsvegar væri óðsmanns æði að setja fótinn fyrir ríkistjórnina á þeim fáu dögum sem hún kemur til með að starfa.  Og það er ekki mikil hætta á því ef marka má orð Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttir sem segir að engin breyting sé í nýju verkefnaskránni frá því sem var í verkefnaskrá Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Þar af leiðir að það verður engin málefnaágreiningur milli Sjálfstæðisflokks og Jóhönnustjórnarinnar.

Orð Þorgerðar þýða raunverulega að ríkisstjórnin þarf ekkert á stuðningi Framsóknar að halda.  Þorgerður tryggir að sjálfsögðu meirihluta enda á hún stóran þátt í verkefnaskránni óbreyttu.  

Geta tekið undir áform

Magnaður leikur og verðskuldaður sigur

 

Seinni hálfleikurinn fór eins og við mátti búast.  Reyndar varð hann opnari en maður gat reikna með. Það getum við þakkað dómaranum, Mike Riley, sem er ekki ákkúrat þekktur fyrir að dæma Liverpool í hag. En í þetta skiptið opnaði hann miðjuna er hann rak Lampart útaf fyrir brot sem varla nægði til guls spjalds.

Liverpool átti 21 skot að marki þar af voru 10 á rammann meðan Chelsea átti 9 marktilraunir og aðein ein þeirra var á markið.  Slíkir voru yfirburðir Liverpool.  En það sem merkilegt að það tók liðið 89 mínútur að finna leiðina framhjá Petr Cech. Torres gabbaði Terry upp úr skónum og stakk sér fram fyrir Alex, sem fram til þessa hafði verið besti maður leiksins, og skallaði boltann frábærlega í markið. Svona gera bara snillingar.

Seinna markið getum við þakkað Cole sem átti fína sendingu á Benayoun sem síðan renndi boltanum á gapandi frían Torres sem skoraði sitt 7. mark í 12 leikjum. Hann er að finna formið drengurinn sá.  Benayoun átti líka fína innkomu og var hund óheppinn að skora ekki mark.

Þessi lekur sannar enn og aftur að Liverpool spilar miklu betur á móti betri liðunum í deildinni en þeim í lakari. Virðist sem þeir falli oft í þá vanmeta andstæðinga sína. Reyndar er Chelsea meira evrópskt lið en enskt og það hentar leikstíl Benitez miklu betur en en enski stíllinn.

En nú lifir veik von um meistaratitilinn í herbúðum Liverpool.  Vonin felst í því að United misstígi sig á endasprettinum og LFC haldi því striki sem þeir tóku í dag. Allt er mögulegt en þá verða menn að vinna fyrir kaupinu sínu.  Það gerði Riera aldeilis ekki í dag. Benni hefði átt að skipta honum útaf á 20. mínútu. Þá var ljóst að hann var áhorfandi að leiknum og hefði átt að borga sig inn.

 

Ps. Ef hægt er að réttlæta rauðaspjaldið á Frank Lampart, sem var fyrstur á boltann, þá má maður reikna með að í framtíðinni verði ca 10 -  12 leikmenn eftir á vellinum er leikirnir verða flautaðir af.

 

 

 

 

 

 

 

Fjörugur fyrri hálfleikur á Anfield

Það fer ekki á milli mála að hvorugt liðið má við tapi í dag.  Sóknarleikur Liverpool er heldur skárri en hjá Chelsea og sanngjarnt hefði verið að þeir hefðu skorað þegar Riera náði ekki að nýta sér sendinguna frá Gerrard.

Það sem er merkilegt við þennan leik er að varnarmennirnir í báðum liðum hafa leikið sóknarmennina heldur grátt.  Þeir hafa örugglega fengið skír skilaboð frá sjeffunum  um að gefa engin grið. Það  verður því erfitt að skora mörk á Anfield í dag.  En hef trú á að það verði ekki liðið langt á seinni hálfleikinn þegar leikurinn fer að opnast.  Það er nefnilega grundvallar atriði að fyrir bæði lið að hala inn 3 stig.  Annars kveður Manchester United samferðamenn sína og stingur af á toppnum.

Hef trú á að Liverpool skori eina mark leiksins og veðja á að það verði Kuyt.  

Torres tryggði Liverpool sigur á Chelsea

Liverpool eigendurnir sáu loks ljósið

Þá er það komið á hreint.  Hinir amerísku eigendur Liverpool FC hafa komist að því að Rafael Benitez er maðurinn sem þeir vilja að leiði liðið í framtíðinni.   Því til staðfestingar hafa þeir boðið Spánverjanum 3,8 milljarða í laun næstu 4 árin taki han djobbinu. Að auki fær karlinn það sem hann vill. Sem sagt að eiga lokaorðið um það hvaða leikmenn verði keyptir til félagsins meðan hann stjórnar liðinu.  Það er nú eiginlega lágmarks krafa.

Sem kunnugt er neitaði Rafa að skrifa undir samninginn fyrr í haust af þeirri ásæðu einni að hann fékk ekki lokaorðið um leikmannakaupin. Benitez hefur ekki fyrirgefið Rick Parry sem neitaði honum um 18 milljónir punda til að kaupa Gareth Barry en gaukaði svo að honum 20 milljónum til að kaupa Robbie Keane. 

Þó Robbie Keane sé fanta góður framherji er hann ekki  leikmaðurinn sem passar best inn í leikskipulagið hjá Benitez. Enda er það nú svo að hann hefur oftar en ekki verið utan leikmannahópsins á hinu nýja ári. Og svo getur verið að hann hafi leikið sinn síðasta leik fyrir Liverpool og fari til baka til Tottenham fyrir 20 milljónir punda.

En hvað sem öllum bollaleggingum um Robbie Keane líður hljóta menn að fagna tiboði Kananna til Benitez. Nú er bara að vona að Benni taki tilboðinu. Þar með kemst hann í sömu stöðu og Sr Ferguson, verður hæstráðandi um allt sem kemur knattaspyrnunni við hjá Liverpool.  Það hlýtur að létta pressunni sem verið hefur á stjóranum í allt haust og gera honum lífið léttara og starfið skemmtilegra.  Það ætti að geta skilað sér í langþráðum og bráðnauðsynlegum sigri á Chelsea nú á eftir.  

 

Loksins er hrærigrauturinn klár.

Þá er stóra stundin að renna upp.  Ingibjörg á leið til Bessastaða til að segja forsetanum að Jóhanna sé búin að mynda ríkisstjórn. Síðan Fer Jóhanna til Bessastaða til að staðfesta orð Ingibjargar og fá blessun Ólafs Ragnars til að taka við stjórn landins í rúmlega 80 daga.

Allt er þetta nú gott og blessað. En mikið andskoti tók það langan tíma að hnoða saman starfsstjórn til svo skamms tíma. Þessi Ríkisstjórn hefur í raun bara tvö verkefni. Að gæta að velferð heimilana í landinu og lappa upp á bankakerfið þannig að fyrirtækin geti haldið rekstri sínum áfram.

Hringlandaháttur Framsóknarflokksins er herint út sagt forkastanlegur í stjórnarmyndunarviðræðunum.  Hvað varðar hann um hvað í stjórnarsáttmálanum stendur ef hann ætlar ekki að taka þátt í ríkisstjórninni?

Sigmundur Davíð, ný orðin fyrsti fjósamaður, steig fram á sviðið löngu áður en farið varð hugsa um að mynda vinstri stjórnina og bauð fram hlutleysi Framsóknarflokksins og að hann myndi verja stjórn Samfylkingar og VG falli.  Það var alveg nóg.  Stjórnarflokkarnir þurftu ekkert að hlusta frekar á Framsókn.  Þeir ættu bara að láta hana stand við orð sín en ekki eyða heilli viku  í að dekstra Sigmund Davíð.

Í öllum þessum farsa er glögglega komið í ljós að hinn ungi formaður ræður engu. Hinni ungu og snoppufríðu stjórn flokksins er ætlað að safna atkvæðum svo flokkurinn, eins og Sjálfstæðisflokkurinn, geti haldið áframhagsmunagæslu S-hópsins og fleiri valdasjúkra spillingarpostula sem enn halda í taumana á bak við tjöldin. Halda menn kannski að Alferð Þ. Halldór Á, Palli P. séu hættir að hjálpa þeim sem þeir gáfu Búnaðabankann.  Finnur og Ólafur þurfa ennþá sitt og það fá þeir í gegnum Framsóknarflokkinn.  Eins og alltaf.

Því miður getur Jóhönnustjórnin lítið gert í því.  En ef kosið verður til stjórnlagaþings eigum við von um að hægt verði að taka til í spillingarsamfélaginu innan fárra ára. 

Ingibjörg á Bessastaði í dag

Baulaðu nú Búkolla mín

Mér líst vel á að Hallur fari í fraboð fyrir Framsókn. Það vantar ungneyti í Framsóknarfjósið og nú var Magnús Stefánsson svo elskulegur að standa upp fyror sér yngri manni í kjörfæmi sínu.

Þekki Hall reyndar ekki neitt en hef séð hann í Silfrinu, að mig minnir, og les gjarnan bloggið hans sem mér finnst oftast hugmyndaríkt og heiðarlega skrifað.  En hvort það eru nægir kostir tilað bjóða sig fram fyrir Framsóknarflokkinn, þar sem gömlu vargarnir virðast enn ráða ríkjum, er vand séð.  En kannski að endurreisnarliðið í flokknum ná að þjappa sér saman og halda flokkseigendunum fyrir utan dyr "stjórnarráðs" flokksins.

Framsóknarflokkurinn þarf að bæta ímynd sína verulega ætli hann sér einhver áhrif eftir komandi kosningar. Spillingarþefurinn af flokknum er ekkert minni en af Sjálfstæðisflokknum þó hann hafi verið utan stjórnar í tæp tvö ár.  Búnaðarbankafnykurinn leggur af flokknum langar leiðir. Eins og er og sagan sýnir er illt fyrir aðra flokka að eiga Framsókn að vini. 

Hallur Magnússon býður sig fram fyrir Framsóknarflokkinn

Hatur og Heimska í Sjálfstæðisflokknum

Það er hreint út sagt pínlegt að heyra væilið í forsætisráðherra vorum um þessar mundir.  Hann er náttúrlega hundfúll yfir að hafa klúðrað ríkisstjórnarsamstarfinu við Samfylkinguna.  Vitandi að stjórnarsamstarfið brotnaði á hans eigin getuleysi til að takast á við innanhússvandamál Sjálfstæðisflokksins.  Hann treysti sér ekki, nema hann sé svo siðblindur að hann hafi ekki viljað hreinsa út úr ríkisstjórn sinni og reka Davíð og heimilishundana hans tvo, út úr Seðlabankanum.

Geir Haarde treysti sér einfaldlega ekki til að láta flokksmenn sína axla þá ábyrgð að hafa með heimskulegum stjórnvaldsaðgerðum, til fjölda ára, komið Íslandi hreint gjaldþrot.  auðvitað hafa ríksistjórnir undanfarna tvo áratugi gert ýmislegt gott en þau ágætu verk falla bara í skuggann af gjaldþroti Lýðveldisins. 

Það sýnir best hve Geir er getulaus að hann segir stjórnina hafa fallið vegna haturs Samfylkingarinnar á Davíð Oddssyni.  Og svo bætir hann ofan á aumingjaskap sinn og hælir Davíð og félögum, sem hlegið er að um heim allan, fyrir vel unnin störf í Seðlabankanum.  Var það vel unnið starf að þjóðnýta Glitni og gjöreyðileggja með því tiltrú á okkur í útlöndum?

Ef Geir Haarde heldur að hatur fólks ráði því hvort ríkisstjórnir lifa eða deyja þá hefði þessi ríkisstjórn aldrei verið mynduð vegna augljóss haturs Sjálfstæðismanna á forseta Íslands.  Fólk er bara ekki svona almennt. En það finnst greinilega í Sjálfstæðisflokknum.

Engin fráfarandi forsætisráðherra hefur verið jafn ræfilslegur og Geir Hilmar Haarde sem skortir allt sem góðan stjórmálaforingja prýðir.  Ekki hefur hann sjálfstraust, enga sjálfsgagnrýni hefur hann heldur og svo á síðustu metrunum niðurlægir hann sjálfan sig með lygum og blekkingum til þess að fela vanhæfni sína til að leiða ríkisstjórn á krepputímum. af hverju halda menn að Samfylkingin hafi boðið Jóhönnu til að leiða liðið?  Geir einfaldlega gat það ekki.

Ég hafið mikla trú á Geir Haarde þegar hann tók við forsætisráðuneytinu og vænti mér mikils af honum.  En svo virðist að á fyrsta degi hafi Geir fengið sér blund í ráðuneytinu og ekki vaknað fyrr en skútan var kominn í strand upp í harða grjót með brimskaflana allt í kringum sig. Og svo lagði hann sig aftur þegar björgunarstarfið hófst     

Geir: Stjórnuðust af hatri

Hreinsunin hafin

Samfylkingin og VG hafa þegar hafið hreingerninguna eftir efnahagshrunið. Það er gott að sjá að flokkarnir standa við orð sín og gera það sem gera þarf.  Það er munurinn á þessum flokkum og Sjálfstæðisflokknum sem haldin var bæði ákvarðana og verkfælni ef frá er talinn Guðlaugur heilbrigðisráðherra.

Það að Gylfi Magnússon taki að sér viðskiptaráðuneytið og þar með Fjármálaeftirlitið, ætti að vera góð trygging fyrir því að störf FME verði rannsökupð nánar og þá fundið út hvort stofnunin svaf á verðunum eða var lömuð vegna fjársveltis.

Alla vega er ljóst að nýja ríkistjórnin er komin í gang með hreingerninguna þó svo að hún sé enn ekki tekin við stjórnartaumunum.  Ekkert nema gott um það að segja.

Gylfi tók ráðherraboði

Sögulegar bátamyndir.

Ásberg og Ásgeir klárir á loðnuna 1975

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ásberg RE að dæla góðu kasti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                       Á landleið með 411 tonn.

 

 

 

 

 

 

                                                      

 

 

 

                                                      Magnús NK lætur reka

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Snæfulg með alt í hönk efti að hafa kastað inn í kastið okkar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                   

                                                       Kom sér vel að vera mðe kafara um borð

 

Ábyrgðarmaður síðunnar á síldveiðum við Svalbarða 1968.                                          

Þá háfuðum við enn á Krossanesinu                                                             

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                        Þetta er hann Bergur Ve 44, áður hét hann Krossanes Su 320.

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

Albert GK að snurpa. Kominn með góðan slatta.

 

 

                                  

 

 

 

 

Bjarni Ólafsson AK á reki           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Snurpað á Þórshamri GK