Magnaður leikur og verðskuldaður sigur

 

Seinni hálfleikurinn fór eins og við mátti búast.  Reyndar varð hann opnari en maður gat reikna með. Það getum við þakkað dómaranum, Mike Riley, sem er ekki ákkúrat þekktur fyrir að dæma Liverpool í hag. En í þetta skiptið opnaði hann miðjuna er hann rak Lampart útaf fyrir brot sem varla nægði til guls spjalds.

Liverpool átti 21 skot að marki þar af voru 10 á rammann meðan Chelsea átti 9 marktilraunir og aðein ein þeirra var á markið.  Slíkir voru yfirburðir Liverpool.  En það sem merkilegt að það tók liðið 89 mínútur að finna leiðina framhjá Petr Cech. Torres gabbaði Terry upp úr skónum og stakk sér fram fyrir Alex, sem fram til þessa hafði verið besti maður leiksins, og skallaði boltann frábærlega í markið. Svona gera bara snillingar.

Seinna markið getum við þakkað Cole sem átti fína sendingu á Benayoun sem síðan renndi boltanum á gapandi frían Torres sem skoraði sitt 7. mark í 12 leikjum. Hann er að finna formið drengurinn sá.  Benayoun átti líka fína innkomu og var hund óheppinn að skora ekki mark.

Þessi lekur sannar enn og aftur að Liverpool spilar miklu betur á móti betri liðunum í deildinni en þeim í lakari. Virðist sem þeir falli oft í þá vanmeta andstæðinga sína. Reyndar er Chelsea meira evrópskt lið en enskt og það hentar leikstíl Benitez miklu betur en en enski stíllinn.

En nú lifir veik von um meistaratitilinn í herbúðum Liverpool.  Vonin felst í því að United misstígi sig á endasprettinum og LFC haldi því striki sem þeir tóku í dag. Allt er mögulegt en þá verða menn að vinna fyrir kaupinu sínu.  Það gerði Riera aldeilis ekki í dag. Benni hefði átt að skipta honum útaf á 20. mínútu. Þá var ljóst að hann var áhorfandi að leiknum og hefði átt að borga sig inn.

 

Ps. Ef hægt er að réttlæta rauðaspjaldið á Frank Lampart, sem var fyrstur á boltann, þá má maður reikna með að í framtíðinni verði ca 10 -  12 leikmenn eftir á vellinum er leikirnir verða flautaðir af.